مرور و بحث کتاب «نسل وحشت» نوشته بریت ری | یافتن هدف در عصر بحران اقلیمی بخش اول
Description
بیدار شدنِ هر صبح زیر آسمانی که از دیشب سنگینتر به نظر میرسد یعنی چه؟ یعنی دوستداشتنِ سیاره آنقدر عمیق که خبرهای شبانه مثل پایانِ یک رابطه دل را میشکند، و در عین حال آنقدر هوشیار ماندن که هنوز بتوان برای نجاتش جنگید. در قسمت این هفته، سراغ کتاب «نسلِ وحشت: یافتن معنا در عصر بحران اقلیمی» نوشتهی پژوهشگر اضطرابِ اقلیمی بریت رِی میرویم؛ اثری که هراس را بیماری فردی نمیبیند، بلکه آن را ندایی جمعی میداند که نیاز به شنیده شدن دارد. رِی با پیوندِ عصبشناسی، روانشناسی و روایت، نشان میدهد عرقی که از ترس بر پیشانی مینشیند «پاسخی سالم به وضعیتِ بحرانی جهان» است، و یادگیری زبان این احساسها نخستین گامِ شجاعانه برای عمل است.
در ۳۰۰ صفحهی پر از اندیشه، نویسنده ما را با درمانگرانی آشنا میکند که متخصص «آسیبزیستبومی» هستند، فعالانی که حلقههای سوگ را به جلسهی راهبردی بدل کردهاند، و والدینی که با اخلاقِ فرزندآوری در جهانِ داغشونده گلاویز شدهاند. نتیجه آمیزهای است از خاطره، راهنما و بیانیه، و امیدی ریشهدار که هرگز به انکار نمیلغزد
#نسل_درد #بریت_ری #اضطراب_اقلیمی #سوگ_زیستبومی #پادکست_کتاب #اقدام_اقلیمی #سلامت_روان #مطالعه_هدفمند #گفتگوی_چندرشتهای #امید_در_عمل
#پادکست
#مرور_کتاب
#کتاب_صوتی
#ایمان_فانی
#مدرسه_زندگی_فارسی
#تحلیل
#مطالعات_میان_رشتهای
#podcast
#interdisciplinary_Studies
#iman_fani
خرید دورههای آموزشی در ایران:
https://telegram.me/dr_iman_fani
What does it mean to wake up each morning to a sky that feels heavier than yesterday’s, to love the planet so fiercely that the evening news hurts like a breakup, and to try—somehow—to stay sane enough to keep fighting ? In this week’s episode we dive head-first into Generation Dread: Finding Purpose in an Age of Climate Crisis by science communicator and climate-anxiety researcher Britt Wray, a book that refuses to treat dread as a private pathology and instead reframes it as a communal signal flare. Wray fuses neuroscience, psychology, and storytelling to show that our sweaty-palmed worry is “a healthy response to the troubled state of the world,” and that learning to speak the language of those feelings can become the first step toward courageous action.
Across 300 thought-provoking pages she introduces therapists who specialize in “eco-distress,” activists who use grief circles as strategy sessions, and parents who wrestle with the morality of bringing children into a warming world. The result is equal parts memoir, field guide, and manifesto, threaded
through with a radical optimism that never slips into denial.
#GenerationDread #BrittWray #ClimateAnxiety #EcoGrief #BookPodcast #ClimateAction #MentalHealthMatters #ReadWithPurpose #InterdisciplinaryTalk #HopeInAction #Books #Book_review
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
از عروس خاورمیانه و مهدتمدن تبدیل بشی به حیوان! https://www.instagram.com/reel/DN0tGn4WJ_y/?igsh=MWt4dGVsY2VtMDBhYQ== اکوفاشیسم
با تشکر از بیان زیبا و گویای شما آقای دکتر بنظرتون اگه از لحاظ دینی و اعتقادی به این موضوع نگاه کنیم شاید مسیری که داره طی میشه،برای اینکه در آخر انسان از تمامی پیشرفت هایی کرده دست بکشه دست تا شرایط ظهور و پایان دنیا اتفاق بیوفته ؟
وقتی گوش میکردم ،ایران رو در قالب یه گرگ پیر و فرتوت دیدم که پوست بر استخوانی شده ،و خیلی وقت هست چشمانش روی هم رفته و داره دریده میشه ولی جونی نداره برای دفاع ،باشد که فرزندانش کاری بکنند.... در نهایت ممنون آقای دکتر ،برای به اشتراک گذاشتن دانش و آگاهی هایی که کسب میکنید
یعنی واقعا ب این بدی هست ؟
من عمیقا بهتون احترام میزارم و تحسینتون میکنم. اما گمون میکنم در این اپیزود تضادهایی دیدم که حتی خودتونم بهش اشاره کردید. موضع من ، نمی دونم، هست. من از هیچ چیز مطمئن نیستم. خیلی سال نیست که من هم باوری مثل باور نویسنده داشتم ولی الان ندارم. به گمانم دنیا همواره به سمت آشوب رفته و بعد دوباره به سمت نظم رفته، یه حرکت سینوسی، و این حرکت سینوسی ناشی از عدم خالق نیست اما به معنی حضورشم نیست. اگر باشه هم قادر متعال رحمان و رحیم نیست. صرفا خالقه.
ممنونم دکتر فانی عزیز 🙏🏽🩵
مثل همیشه شنیدنی و عالی و البته ترسناک
اکوفاشیسم …چقد نیاز بود پرداختن به این موضوع،خیلی اگاهی میده پرداختن به این موضوعات بین رشته ایی
البته نمیشه منکر اضطراب زیرپوستی شد و اینکه با هر نشونه که موید این انقراض هست آدم اضطرابش فعال میشه. مخصوصا با این وضعیت الان ایران. شاید ندونستن پایان انسان بهتر از دونستن باشه. مثل دین که ترس اگزیستنسیال مرگ و پوچی رو کاور میکنه. راستی پایان تمدن هست یا پایان گونه انسان؟ فکر کنم پایان تمدن به واقع نزدیکتر باشه
یک دفعه من تلگرام مدرسه زندگی فارسی رو تا ابتدا رفتم و اولین پستهای شما در حدود همون ۸ - ۹ سال پیش هم مرتبط با تغییرات اقلیمی بود. فکر کنم نقطه محرک شما برای راهاندازی مدرسه زندگی فارسی هم یکجوری فرار از این فکر ترسناک بوده و فرار از پوچی و یا رسالتی که برای خودتون دیدید و خوش به حالتون که ۸ سال یک مدل دیگه زندگی کردید. من هم از یکسال گذشته و علم به این موضوع سعی کردم مدل دیگهای زندگی کنم. کمتر کار کنم، با افرادی که دوستشون دارم بیشتر وقت بگذرونم، گذشتم رو بیشتر کنم و باکت لیستم رو کمتر کنم.
eco anxiety 😐
مثل همیشه عالی از یه طرف خوشحالم که میتونم ۵۰ تا ۶۰ سال عمرکنم واز یه طرف ناراحتم که برای خیلیها این امکان شاید وجود نداره یکم پایان محتوم ترسناک بنظر میرسه اما ترسناک تر از اون بلاییه ک ادما ممکنه سر همبیارن برای بقا یاد فیلم eden افتادم اونجایی دکتر ریتر ک برای پیدایش مکتب فلسفی راهگشایی برای وضع بشر ب جزیره رفته بود چطور وقتی پای بقا وسط بود کاملا وحشیانه عمل میکرد حرف این پادکستو بهتر میفهمم که آدمای مرفه تر و شاید ب اصطلاح روشنفکر ممکنه از عامه بدتر باشند اونایی ک هیچوقت درگیر بقا نبودن
اونجا بود که فهمیدم فقط دریاچه ارومیه نبود که آخوندا خشکش کردن؛ قضیه جدی تر ازین حرفاست و منم دیگه ۲ سالی هست که اضطراب وحشتنتکی دارم در این زمینه ، تا جایی که کابوس های اقلیمی میبینم فقط 🤦🏻♀️ خواهشم از شما به عنوان آگاه ترین فرد جامعه ی ایرانی ، نه تنها در این زمینه ی بخصوص، باکه در همه ی زمینه ها، اینه که به پلتفرمی رو ایجاد کنید برای تعامل راحت تر با خودتون ، و با همه ی ماهایی که ترس این ماجرا داره داغون مون میکنه. و ببینیم باهم و در کنار هم چه کارایی میتونیم در این زمینه انجام بدیم 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
دکتر فانی عزیز ممنون از تلاش های صادقانه ی شما برای افزایش آگاهی ، و البته برای تمرکز روی مهم ترین دغدغه برای منم نگرانی اقلیمی دقیقاً از زمان آتش سوزی وسیع جنگل های استرالیا شروع شد؛ وقتی دیدم “ انگییییس” ، The Great Britain The Emperor of the Seas صاحب یک جهارم آبها و سه چهارم خشکی های زمین ، که خورشید توش غروبی نداره ، نمی تونه آتش رو خاموش کنه ؛ و دوست من در استرالیا در جواب کنجکاوی من گفت: میگن سرعت باد خیلی زیاد و غیر قابل کنترله ، و بهمون میگن دعا کنید بارون بیاد !!!!!
عجب کامنتهایی! بیشتر هم از مادران و خواهرانی که به شرایط وخیم پی بردهاند. . اِی داد!
... ادامه از قبل : . فروتنانه پیشنهاد میکنم در مورد این نحله هم بررسیهایی میان رشتهای داشته باشید. جلد دوم کتاب سارودایا (در سایت عدم خشونت) به پیشنهادات متنوعی از سوی کنشگران غیرجریان غالب میپردازد، از جمله به پساتوسعهگرایان و... . با احترام و مهر و فروتنی غلامعلی کشانی (گوگل،گوگل ایمیج و گوگل ویدئو و سایت عدم خشونت و کانال تلگرامی گاه فرست)
... ادامه از قبل : البته نگاه ایلیچ و مجید رهنما و پساتوسعهگرایان فرسنگها با نگاه حسرتبار و یا شاید ارتجاعی گذشتهگرایان متفاوت است. ایلیچ حتی حدود سرعت حرکت بهینه را هم تعیین میکند و میگوید در حدود فلان عدد میتواند نرمال باشد و به جای خودرو، دوچرخه را پیشنهاد میدهد که از نظر او مطلوبترین ابزار جابهجایی بشر در طی تاریخ و از نظر بازدهی «کارنو»یی است. نگاه و هشدار شما عملا نگاه و هشداری است پساتوسعهگرا. . آدامه دارد ...
... ادامه از قبل: این نکته به همان تابآوری و انعطافپذیری طبیعت هم برمیگردد که شما هم در اپیزود انگشت میگذارید. از طرفی دیگر او اثبات میکند که سرعت متوسط سالانهی ماشینسوار نیویورکی کمتر از یک عرب «بدو»ی بیابانهای جنوب آفریقای شمالی است. . پس «بحران انرژی» دکانی است برای دکانداران. در واقع بالابردن سرعت انتقال دیجیتالی و آنالوگ پدیدهها، چه مسافر و بار یا بیتهای داده، چیز زیادی به کیفیت حیاتبشر اضافه نمیکند. . ادامه دارد ...
جناب آقای فانی ارجمند، سلام. متشکرم که به اندازهی کافی و لازم به این نوع بحثها میپردازید. . در امتداد تایید این هشدارهای شما و هشدارهای بحث حاضر، در دقایق اول از «بحران انرژی» صحبت کردید. ایوان ایلیچ، در «انرژی و عدالت (ترجمه محمدعلی موحد)»، در دههی 1970 ثابت میکند «بحران انرژی » یاوهای بیش نیست و آن را تکنوکراتها و دیوانسالاران جریان غالب بر سر زبانها انداخته اند: بحرانی وجود ندارد، چرا که بشر بیش از سهمیه و جیرهی خود دارد از زمین بهرهکشی میکند، . ادامه دارد ...
ممنونم برای وقتی که میگذارید بسیار مفید بود 🌺